Wolverhampton

Stadion położony jest w dzielnicy Monmore Green i tą nazwą często się go też określa. Jest to jeden z kultowych żużlowych obiektów i słusznie, bo rzeczywiście wizyta tutaj zmienia na pewno spojrzenie na speedway.

Jest to obiekt dwufunkcyjny, przy czym infrastruktura przeznaczona dla kibiców jest zdecydowanie zbudowana pod kątem obserwowania o obstawiania wyścigów psów. Jeśli chodzi o żużel, to… nie ma tu trybun. Są po prostu schody pomiędzy bandą a budynkiem, w którym zawierane są zakłady na wyścigi psów. Dlatego trzeba przyjść na tyle wcześnie, żeby zająć sobie w miarę korzystne miejsce do oglądania zawodów.

Obiekt miałem okazję odwiedzić przy okazji turnieju pożegnalnego tutejszej legendy, czyli Petera Karlssona. Żużlowcy nie walczyli o punkty ligowe, w zasadzie była to dla nich jedna z pierwszych okazji do ostrego startu spod taśmy, a i tak stworzyli naprawdę fajne widowisko. Bardzo ciekawym doświadczeniem była możliwość oglądania sposobów przejeżdżania piekielnie trudnego pierwszego łuku. Tutaj nie można byle jak wjechać w łuk, bo można już z niego nie wyjechać.

Swego rodzaju ciekawostką jest brak bramu wjazdowej do parkingu. Zamiast niej jest pusta przestrzeń. Banda jest łatwa do demontażu, co niewątpliwie ma związek ze wspomnianymi wyścigami psów. Podsumowując, stadion bardzo spartański, z niezbyt dobrą widocznością i to tylko z prostej startowej. Ale tor rewelacyjny. Szczerze mówiąc zazdroszczę miejscowym kibicom, bo oprócz Wilków mają przecież także możliwość oglądania zespołu z National League – Cradley Heathens.